Karnımda Ağrı
Bir tek anı kaldı,
Bir tek karnımda ağrı.
Hani şair cepheye taşınan kağnıları anlatıyordu,
Karlanan başımla beklemedeyim.
Kağnılarım yok,
Karnımda ağrılarım çok benim,
Sanma ki vantrolog benim.
Haykıramam, sesim çıkmaz,
Sensiz de taşırım ben bu yükü,
Nasıl olacağını bilmeden.
Atiyi bilen söz mü verir,
Maziyi bilen göz mü verir?
Öz verdik, söz verdik, göz verdik…
Bir bahar veremedik mesela.
Salkım saçak tomurcuk olamadık.
Seherde aydınlık,
Gecede yıldız da olamadık.
Mesela unutulan kağıt olabilirim,
Bir tarafı yazılı, öbür yüzü hüzünlü.
Sitemsiz, mademsiz.
Buruşturulan kağıt gibi,
Örselenen öz gibi,
Kağnıların dişlisinde köz benim.
Süleyman Yüksel